سالها با بچه‌ها کار کرده‌ام، از 17 سالگی؛ برایشان قصه خوانده‌ام، به آنها درس داده‌ام و ….
حالا دوستم ” سهیل مقیمی ” مدیر دپارتمان فیلم و صدا در مجتمع فنی تهران پیشنهاد می‌دهد که آموزش فیلمسازی به کودکان و نوجوانان را در مجتمع فنی تهران آغاز کنیم. سال 1386 است؛در دم می پذیرم.
بعد از سه ماه تحقیق، اولین دوره‌ی فیلمسازی کودک شروع می‌شود، بچه‌ها بی‌نظیر هستند، پر از خلاقیت و شگفتی. می‌خواهیم فیلمسازی بهانه ایی باشد تا دنیا را دقیق‌تر کشف کنند. دنیا را خودشان تجربه کنند و این بار به آدم بزرگ‌ها نشان بدهند دنیا و اتفاق هایی که پیرامونشان می‌افتد، چه شکلی ست.
کم کم تیم فیلمسازی کودک بزرگ می‌شود؛ کسی خیلی حواسش به ما نیست، کسی خیلی حواسش به بچه ها نیست.
خیلی ها باورمان نکرده‌اند
خیلی ها باورمان کردند و همراهمان شدند.
ایمانِ ما از ناباوریِ آدم‌بزرگ‌ها پر رنگ تر بود؛ خواستیم و توانستیم.