پروژه‌ی تصویری “مُستَقیم سَر سَعدی” از تجربه‌های قبلی‌ام در خوانش شعر بیرون آمد.
می‌خواستم آدم‌های بیشتری سعدی را بشنوند و نمی‌خواستم فقط یک شعرخوانیِ معمولی در فضایی ایزوله را تجربه کنم.
پس سعدی را به زندگی روزمره و فضای شهری که در آن زندگی می‌کنم کشاندم.
حالا دیگر سعدی، و شعر خوانی‌ام، تجربه‌ی من در مواجه شعر کلاسیک و فضای اطرافم هست و این به من، به صنم و به سعدی‌ای که می‌شناسم، نزدیک‌تر است.